شركت سپاهان همراه

در ماده ۲ قواعد متحد الشكل اعتبارات اسنادي (UCP600) تعريف اعتبار اسنادي به شرح زير ارايه شده است:

از نظر اين مقررات عبارت ” اعتبارات اسنادي” و “اعتبارات ضمانتي“ به معناي هرگونه ترتيباتي است كه بموجب آن يك بانك

(بانك گشاينده اعتبار) بنا به تقاضا و يا دستورات يك مشتري (متقاضي اعتبار) يا از طرف خود موظف ميشود تا در مقابل اسناد

مقرر شده در اعتبار مشروط بر اينكه شرايط اعتبار رعايت شده باشد:

1. پرداختي را به شخص ثالث (ذينفع اعتبار) يا به حواله كرد او انجام دهد يا بروات صادره توسط ذينفع را قبول و پرداخت كند.
2. به بانك ديگري (بانك كارگزار) اجازه دهد كه اين پرداخت را انجام دهد يا چنين برواتي را قبول كند. يا
3. به بانك ديگري اجازه معامله دهد.

روش اعتبار اسنادي نسبت به روشهاي ديگر مزاياي متعددي دارد كه برخي از آنها در زير مورد بررسي قرار ميگيرند:

1. صادر كننده ارز حاصل از صادراتش را از بانك گشايش يا تاييد كننده ميخواهد نه از وارد كننده و بدين صورت مهمترين ريسك صادر كننده به بانك گشاينده انتقال مييابد. بعد از گشايش اعتبار فروشنده ديگر خريدار را به عنوان طرف متعهد پرداخت نميشناسد و بانك گشايش كننده از سوي خريدار اين تعهد را بر عهده ميگيرد.
2. اعتبار اسنادي تنوع بالايي دارد و انواع اعتبار براي كاربردها، موقعيت ها و معاملات مختلف وجود دارد. اين تنوع باعث انعطاف پذيري اعتبار اسنادي شده و انجام انواع معاملات با شرايط مختلف را مقدور ميكند.
3. اتاق بين المللي تجارت مقررات جهان شمولي در مورد اين روش تدوين و منتشر نموده است كه باعث ايجاد وحدت رويه و نظم يكپارچه در استفاده از اين روش مي شود. (UCPDC) ، مقررات متحدالشكل اعتبارات اسنادي تجاري
4. اين روش در مورد تجارت كالاها، خدمات و كالايي خدمتي قابليت كاربري دارد.